Art. 53. § 1. Skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.
§ 2. W przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa.
§ 3. Prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka mogą wnieść skargę w terminie sześciu miesięcy od dnia doręczenia stronie rozstrzygnięcia w sprawie indywidualnej, a w pozostałych przypadkach w terminie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie aktu lub podjęcia innej czynności uzasadniającej wniesienie skargi. Termin ten nie ma zastosowania do wnoszenia skarg na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej.
Art. 54. § 1. Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi.
§ 2. Organ, o którym mowa w § 1, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia.
§ 3. Organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy. Uwzględniając skargę, organ stwierdza jednocześnie, czy działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa.
Art. 55. § 1. W razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6. Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
§ 2. Jeżeli organ nie przekazał sądowi skargi mimo wymierzenia grzywny, sąd może na żądanie skarżącego rozpoznać sprawę na podstawie nadesłanego odpisu skargi, gdy stan faktyczny i prawny przedstawiony w skardze nie budzi uzasadnionych wątpliwości.
§ 3. O rażących przypadkach naruszenia obowiązków, o których mowa w § 2 lub w art. 54 § 2, skład orzekający lub prezes sądu zawiadamia organy właściwe do rozpatrywania petycji, skarg i wniosków.
Grzywna za bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania
Grzywna może być orzeczona przez sąd z urzędu lub na wniosek strony do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim. Przeciętne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w 2010 r. wyniosło 3224,98 zł, według Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 9 lutego 2011 r. Zatem, wysokość grzywny wymierzanej w 2011 r. organowi administracji publicznej, który dopuścił się bezczynności lub przewlekle prowadził postępowanie, może wynieść nawet do ok. 32 tys. zł.
Dotychczasowy stan prawny
Warto przy tym zwrócić uwagę, że w dotychczas obowiązującym stanie prawnym wyciągnięcie wobec organu konsekwencji finansowych w postaci nałożenia grzywny możliwe było jedynie poprzez wniesienie odrębnej skargi, jeśli organ nie wykonał wyroku sądu uwzględniającego skargę na bezczynność (w samym wyroku orzekającym bezczynność nie było możliwości nałożenia grzywny). W dodatku skarga ta była uwarunkowana uprzednim pisemnym wezwaniem organu administracyjnego przez stronę do wykonania tego wyroku.
Po zmianach wprowadzonych w ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, możliwość nałożenia na organ administracyjny grzywny pojawi się na wcześniejszym etapie. Grzywna będzie mogła zostać nałożona już na etapie postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym, który rozpatruję skargę na bezczynność postępowania organu administracji.
